گواه دل
حال به آغاز زمان می نگرم
و به گل های نیلوفرکه شاداب..
و استوار بر دیواری سر به فلک.......
در آن شب تاریک وبی طلوع .......
میان زمزمه های دل
و نجوای جانسوزش ........
بدون هیچ کلامی ..................
عریانی احساس دل را با چشمان دل
نگاه میکند.........
و من اکنون به گواه عطر نیلوفر...
به آغاز کلام می نگرم
نگاهی با افکاری ناب............
خطا نیست..گواه دل اشتباه نیست
دستت را به من بده و ..................
هرطور میخواهی دل را صدا کن.......
من غرق نفس های تو ام...............
که نمیدانم با این همه مجنونی چه کنم
یادت باشد...............................!
دوستت دارم , شعله ای
از آتش عشق است که..
در سینه ی آفتاب پنهان شده است....
دوست داشتنت اشتباه نیست......
بدان کجا حکم را احساس کنی..
که اگر اشتباه بیان کنی
شوقی در وجودت,
شانه هایت راخم خواهد کرد....
و غروری بر شکاف سینه تیر می کشد..
دلم که برای دل تنگ می شود........
سراغ نگاه پر مهر تو را .................
از آسمان بهاری چشمانت می گیرم.......
تو نیستی.....خاطراتت هست.............
من خودم را هنوز در فصل هیچ آئینه ای
به زیبایی واژه ی چشمان تو ندیده ام......
چشمانی که از واژه واژه ی آن شعر می دزدم......
لا بلای شعرهای عاشقانه گم خواهم شد
تا سطری برای تو پیدا کنم...................
تا بگویم ....تو فقط با دل بمان....همین...
ترنم باران(291)م,ع...........................
کلمات کلیدی :
» نظر