باران ترنم

سالها یک عمر مستی کرده ام

در پس فکرم عشق پرستی کرده ام

ای دل کجاها می روی......؟

من که از دوری تو ماتم زده ام

من به تو گفتم که دل افسرده است

این دل داغون به تو وابسته است

من که گفتم عجب غم خورده ام

کار به دستم داد این دل بیچاره ام

تو شکستی این دل عاشق را

من شکستم پل بین تو و دل را

کاش به زمان بچگی برگرده ام

که فقط غم افکار دلم............

شکستن مدادهای رنگی بود..

بر روی دفترم......................

که شاید ب جای بی رنگی دل

پر کردن تنها گل نقاشی بود..

ترنم باران(106)م,ع............

کلمات کلیدی :